Jak bezpiecznie dostarczać witaminę D dla naszego organizmu?

Witamina D poza utrzymywaniem właściwego stanu kośćca bierze udział w bardzo licznych procesach komórkowych. Każda komórka naszego ciała ma receptory witaminy D na swojej powierzchni. Poziom witaminy D w surowicy krwi zależy od wielu czynników: od ilości ekspozycji naszej skóry na działanie słońca oraz od ilości witaminy D dostarczanej wraz z pożywieniem. W Polsce ze względu na małe nasłonecznienie, używanie filtrów słonecznych przy opalaniu i małe spożycie żywności będącej bogatym źródłem witaminy D (tłuste ryby) występuje powszechny niedobór tej witaminy. Szczególnie osoby stare są dotknięte tymi brakami. Skutkuje to zwiększonym ryzykiem wystąpienia wielu chorób w tym demencji i choroby Alzheimera.

Jak długo powinniśmy przebywać na słońcu?

W Polsce w miesiące zimowe nawet w dni słoneczne nie ma dostatecznej ekspozycji na promieniowanie UVB. W okresie kwiecień ? październik, godziny południowe, ekspozycja skóry twarzy i przedramion przez 10-15 minut bez filtru słonecznego dostarcza właściwej ilości witaminy D. Osoby o ciemnej karnacji zwłaszcza pochodzenia afrykańskiego, osoby w wieku 65+ oraz otyłe wymagają dłuższej ekspozycji lub większej powierzchni ekspozycji skóry aby uzyskać tę samą produkcję witaminy D. Limitem jest ryzyko nowotworu skóry. Ekspozycja na słońce powinna być przerwana zanim pojawi się nawet drobne zaczerwienienie skóry. Nie ma ryzyka przedawkowania witaminy D przez ekspozycję na słońce. Umiarkowana ekspozycja na słońce ma także pozytywne działanie na cykl dobowy snu oraz na utrzymanie dobrego samopoczucia.

Ile witaminy D powinniśmy dostarczać w suplementach?

Dla każdego przedziału wiekowego zaleca się inną dawkę dzienną witaminy D. Osoby w wieku 65+ powinny stosować dawkę 1000 jednostek witaminy D3 dziennie. Odpowiada to 25 mikrogramom witaminy D3. Przedawkowanie witaminy D3 drogą suplementacji może mieć negatywne skutki zdrowotne.

Wpływ leków zażywanych przez pacjentów na ich zdolności poznawcze i pamięć

Journal Club 2013.11.03

Wpływ leków zażywanych przez pacjentów na ich zdolności poznawcze i pamięć

 W roku 2013 w czasopiśmie naukowym Alzheimer’s and Dementia grupa badaczy z St. Louis w USA zamieściła wyniki badań na grupie 4414 pacjentów powyżej 50 roku życia – mężczyzn i kobiet. Do badania zakwalifikowani zostali ochotnicy o normalnych zdolnościach poznawczych i pamięci sprawdzonych zestawem testów psychometrycznych. Pacjenci wypełnili ankietę opisującą używane leki. Po upływie jednego roku zbadano zgodność używania określonych leków z pogorszeniem się zdolności poznawczych. Spośród listy ponad 100 preparatów (leków i suplementów diety) 9 preparatów wykazywało związek ze stanem zdolności poznawczych. Sześć z nich miało pozytywne znaczenie dla zachowania sprawności intelektualnej a trzy wpływały negatywnie. Pozytywnie działające to naproksen, wapń plus witamina D, siarczan żelaza, chlorek potasu, siemię lniane, sertralina a negatywnie wpływały bupropion, oxybutynin i furosemid. Wśród pozytywnie działających leków warto zwrócić uwagę na wapń w połączeniu z witaminą D oraz siemię lniane lub olej lniany. Suplementacja diety witaminą D oraz kwasami tłuszczowymi omega-3 zawartymi w siemieniu lnianym jak i w  olejach rybich jest od pewnego czasu postulowana jako dobry sposób profilaktyki choroby Alzheimera oraz czynnik sprzyjający spowolnieniu przebiegu choroby.

Dr hab. Dariusz Stępkowski prof. nadzwyczajny